معنی ماههای میلادی بخش دوم

معنی ماه های میلادی (بخش نخست)

بررسی دگرگونی چند واژه ی عربی در ترکی

توپراق(ترکی)  = تراب (عربی)= خاک پیس(ترکی)    = بئس(عربی) = بد کیفون(ترکی)   = کیف(عربی)+ ون (شناسه ی مخاطب ترکی) = بد زامان ( ترکی ) = زمان ( عربی ) = روزگار . اصل واژه ی زمان نیز فارسی است .

واژه های فارسی در ژاپنی و برعکس

لطفاً روی نشانی زیر کلیک کنید : http://persianlanguage.ir/articles/id=69/

ماه های سال در میان مردمان گوناگون

وجه تسمیه ( شَوَند نام گذاری ) سارین در نزدیکی رفسنجان :

سارین روستای زیبایی در نزدیکی رفسنجان در استان کرمان است . سارینا در فارسی به معنی پاک و خالص است که به صورت سارینا نامی دخترانه نیز هست . بسیاری از دلایل نامگذاری شهرها و روستاها در گذر زمان به دست فراموشی سپرده شده است و کمتر کسی این دلایل را به رشته نگارش بیاراسته است . شدنی نیست که نام کسی یا چیزی بی شَوَند ( بی دلیل ) باشد . به کلماتی که با حرف ( ر ) آغاز می گردد توجه کنید :  رَفتن، ریسیدن ، رسیدن ، رهاندن ، رَمیدن ، رَستن ، رُستن ، راه ، رندیدن ، رُفتن . در همه این واژه ها گونه ای حرکت یافت می شود . به زبان عربی دقت کنید . آن هم چنین است و هر چه با ( ر ) آغاز می گردد ؛ دارای نوعی حرکت است . مثال : رَقَصَ : رقصید / رَکَلَ : لگد زد / رَفَعَ : بلند کرد / رَمّی : پرت کرد / رَعد : آذرخش / رَکَضَ : دوید / رُح ْ : برو ( در عربی محلی ) به خشم و خوش دقت کنید . آمدن دو حرف ( خ ) و ( ش ) گونه ای هیجان روحی را نمایش می دهد .گویا واژه خشمگین به راستی عصبانی است .گویا واژه نرم به راستی نرمی دارد و زُمُخت هم واقعاً از آن خشونت و زبری می بارد .به هنگام خواب برخی خور و پوف می کنند واژه های خُفتن ، خوابیدن ، خُسبیدن همگی با  خ  آغاز می شوند و این بی دلیل نیست .

وام ‌واژه‌های ترکی در فارسی

وجود واژه های ترکی در فارسی پدیده ای کاملاً طبیعی است .این دو زبان واژه ستانی بسیاری از هم داشته اند.گاهی فهم پاره ای از متون کهن فارسی  بدون دانستن زبان ترکی امکان ندارد. کسی که می خواهد با زبان فارسی به خوبی آشنا باشد ناچار است قدری با این زبان آشنا باشد . به ادامه مطلب مراجعه کنید .

مناطق کردنشین

مناطق کردنشین  در ایران، ترکیه، عراق ، سوریه و آذربایجان و ارمنستان است.  

ماههای بلوچی

زبان فارسی در هند

هندیان چه در گذشته و چه در حال دوستدار زبان فارسی بوده اند و امروزه صدها واژه فارسی در زبان هندی زینت بخش زبان هندی شده است . بخشی از این واژگان مربوط به دوره باستان است . مانند زمان کورش و داریوش هخامنشی . بخشی در کشورگشایی دوره غزنویان صورت گرفت . اما در دوره اکبرشاه زبان فارسی به عنوان زبان اداری شناخته شد و هندوان ترغیب شدند تا زبان فارسی را بیاموزند. در این دوران بخش بسیاری از کتابهای سانسکریت به فارسی ترجمه شد و شاعرانی به مانند «میرزا منوهر توسنی» پدیدار شدند.با تأسیس شرکت هند شرقی به دست انگلیسیان  از آنجاکه زبان اداری هند فارسی بود انگلیسیان وادار به یادگیری فارسی شدند اما کم کم زبان خود را به جای آن رسمیت دادند.