با ورود سیستم قانونگذاری در ایران و نظاممند شدن ثبت چهار رویداد (تولد، مرگ ، ازدواج و طلاق ) اداره ای برای ثبت حالتهای چهارگانه تولد ، ازدواج ، طلاق و مرگ درست شد . از آنجا که در گذشته بهره گیری از واژه های عربی نزد ایرانیان اشکالی نداشت و هنوز تعصبات میهن دوستانه به این صورت امروزی نبود بنابراین نام این اداره را « ثبت احوال اربعه » نامیدند . اربعه یعنی چهار و اشاره به این چهار حالت است . بعدها اربعه حذف شد .
سه جلد نیز اشتباهی بود که توده مردم کم سواد دچار آن شدند و سِجِل را اشتباهاً سه جلد گفتند حال آنکه یک جلد بیشتر نداشت و بعدها سجل را شناسنامه نام نهادند .ولی هنوز برخی کهنسالان از سه جلد یا سجل یا سجیل در گفتار خود بهره می برند.