ریشه نام جویبار

  ریشه نام جویبار جویبار از شهرهای زیبای استان مازندران است و در گذشته «باغلو» و « گیل خواران » نام داشت.به دلیل بودنِ رودهای بسیار که به سوی دریای مازندران روان هستند این شهر را جویبار نامیدند.اما باغلو به دلیل داشتن باغهای بسیار و گیل خواران نیز به معنی سرزمین دلیران و جوانمردان است . زیرا گیل جوانمرد و دلاور است و واژه « خوار » معنی پایین می دهد.گیل خواران یعنی سرزمین پایینی گیلها . کلمه « خوار » هنوز در کردی به معنی « پایین » به کار می رود . در نام خوارزم ( خْوار زَم : زمین پایین ) نیز واژه خوار معنای پایین و پست را دارد. سابقه جویبار به دوره شاه عباس صفوی بر می گردد در قرن 16 میلادی به فرمان شاه عباس صفوی سکونت گزینی اجباری کردها، سمنانی ها، ترکها و خراسانی ها در این منطقه، به عنوان مرزد‎اران سرحدات شمالی برای جلوگیری از تجاوز ترکمنها و ازبکها صورت گرفت. و اولین طایفه ای که به این منطقه کوچانده شدند طایفه مدانلو از قوم کُرد بود و هم اکنون یکی از محله های جویبار و آبادیهای اطراف به نام این طایفه می‌باشد.باغلو یا جویبار امروزی در زمان قدیم از روستاهای پراکنده تشکیل شده بود.این آبادیها تا قبل از دوره رضا شاه اهمیت چندانی نداشته و رشد آن در زمان او آغاز شد.جویبار پیش از رضاشاه به باغلو معروف بود، این نام به جهت غلات و پنبه فراوان بود که در آن کشت می‌شد. در باره ریشه نام کنونی شهر، نظریات گوناگونی وجود دارد. جویبار به معنی کنارجوی،کناررود کوچک،جوی بزرگی که ازجویهای کوچک تشکیل شده است. ریشه این نام با موقعیت جغرافیایی آن یعنی واقع شدن در محل باتلاقی و رودخانه ای بستگی دارد. زیرا در جای کنونی خیابان امام خمینی رودی می گذشت که مردم در دو سوی آن خانه های خود را ساخته ‌بودند. با گذشت زمان رود به دلیل عوامل جوی خشک و پر شده جای خود را به خیابان داده است.برخی دیگر بر این باورند که نام جویبار، برگرفته از آبهای زیرزمینی است. چون این شهر در گذشته دارای منابع آبهای زیرزمینی زیاد بود که در سطح منطقه روان می‌شد و با گذشت زمان جویبار نام گرفت.