ریشه یابی نام "سمیرة " و " سَـمیرا " :

به نظر می آید سمیرا عربی است .اما در کشورهای عربی چنین نامی وجود ندارد. عرب ها نام سَمیرة دارند نه سَمیرا . سمیرا در این چهار دهه اخیر بر سر زبان افتاده است .سَمیر در عربی افسانه گوی شب است و سمیرة به معنی دختر افسانه گو در شب است . دختری که شبها افسانه می گوید .سمیرا هم وزن شَکیلا است . شکیلا هم نام دختر است به معنی دختری که شکل زیبایی دارد .برخی سَمیرا را مُصَغَّر یعنی کوچک شده سَمْراء می دانند . سَمْـراء یعنی دختر گندمگون ، دختر سبزه . اما این گونه نیست  و کوچک شده ی سَمْـراء می شود سُمـَیراء  نه سَمیرا ؛ دقیقاً مانند حَــمراء که مُصَغَّر یعنی کوچک شده اش می شود : حُـمَـیراء.سمیرا نام عمه شیرین نیز می باشد.سمیرا همان سمیرامیس ملکه ایرانی بابل است که همسر زیباروی حمرابی بود . حمرابی برای اینکه سمیرا   یا  سمیرامیس  کمتر به یاد جنگلهای زیبای ایران بیفتد باغهای معلق بابل را برایش ساخت. « سمیرا » بخش نخست نام « سمیرامیس » است .نام سمیرامیس شکل یونانی‌شده نام آکادی "سَمّور-آمات" است که معنی «هدیه دریا» می‌دهد.او یک شاه دخت ایرانی و ملکه جنگجوی بابل باستان بود. اما در فرهنگها مطالب دیگر آمده است که من نمی پسندم ولی برای کامل بودن این پژوهش آنها را نیز پیوست می کنم . سمیرا. [ س َ ] (اسم خاص) نام عمه ٔ شیرین و ترجمه ٔ مهین بانو است . (آنندراج ). مهین بانو عمه ٔ شیرین باشد. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) : سمیرا نام داردآن جهانگیرسمیرا را مهین بانو است تفسیر. سمیرا. [ س َ ] (اِ) شاخی که بدان حجامت کنند. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ). شاخ حجامت . (آنندراج ). سمیرا. [ س َ ] (اِخ ) موضعی است در راه مکه معظمه . (جهانگیری ). موضعی است دو منزلی در طریق مکه بعد از «ثور» وپیش از «حاجر» واقع شده است . لسان العرب :والسَّمِیرُ الدَّهْرُ أَیضاً.وابْنَا سَمِیرٍ: اللیلُ والنهارُ لأَنه یُسْمَرُ فیهما.ولا أَفعله سَمِیرَ اللیالی أَی آخرها؛ وقال الشَّنْفَرَى: هُنالِکَ لا أَرْجُو حَیاةً تَسُرُّنِی، سَمِیرَ اللَّیالی مُبْسَلاَ بالجَرائرِ ولا آتیک ما سَمَرَ ابْنَا سَمِیرٍ أَی الدهرَ کُلَّه؛ وما سَمَرَ ابنُ سَمِیرٍ وما سَمَرَ السَّمِیرُ، قیل: هم الناس یَسْمُرُونَ باللیل، وقیل: هو الدهر وابناه اللیل والنهار.وحکی: ما أَسْمَرَ ابْنُ سَمِیر وما أَسْمَرَ ابنا سَمِیرٍ، ولم یفسر أَسْمَرَ؛ قال ابن سیده: ولعلها لغة فی سمر.ویقال: لا آتیک ما اخْتَلَفَ ابْنَا سَمِیر أَی ما سُمِرَ فیهما.