معنی حَمورابی

حمورابی: خویشاوندِ مرد شفادهنده اَمّو  در زبان اَموری به معنای «خویشاوند مرد»  بوده و راپی یا رابی (Rāpi) به معنی «شفادهنده» است . پس نام این پادشاه «خویشاوندِ مرد شفادهنده» است. حَمورابی پادشاه بابل و فرمانروای اموری ها از ۱۷۹۵ تا ۱۷۵۰ پیش از میلاد مسیح بود. حمورابی ششمین پادشاه اولین سلسله شاهان بابل است. ستونی که قوانین حمورابی بر روی آن حک شده در حدود ۲٫۵ متر ارتفاع دارد. متن قوانین گرداگرد این ستون در ۳۴ ردیف به خط میخی نوشته شده ‌است که شامل ۲۸۲ ماده در باره ی حقوق جزا ، حقوق مدنی و حقوق تجارت است. این قانون که مجموعه‌ای از دستورهای لازم‌الاجرا بود، به دستور حمورابی بر روی تخته سنگی حک شد و در گذرگاه حرکت مردم در شهر بابل نهاده شده بود. در زمان حکومت این پادشاه (حدود 1800 سال قبل از میلاد) بابل به شهری بزرگ و مترقی تبدیل شد و جمعیت زیادی برای سکونت به بابل آمدند،  بطوریکه پس از مدتی این شهر پرجمعیت به سختی اداره می شد. به همین دلیل و برای برقراری نظم، به دستور پادشاه (حمورابی) قوانینی را روی سنگ بزرگی نوشتند و آن را در میدان شهر قرار دادند تا همه مردم آن را ببینند و دستوراتش را رعایت کنند.حدود 1100 سال قبل از میلاد، در یکی از جنگها که عیلامیان توانستند بابلی ها را شکست دهند، لوح حمورابی را بهمراه غنائم دیگر به شوش آوردند.متاسفانه چند سال پیش فرانسویان، این لوح سنگی بسیار گرانبها را از ایران سرقت و به موزه لوور پاریس منتقل کردند