وجه تسمیه شوشتر

شوشتر یعنی خوب تر   بنا به گفته ی  تاریخ نویسان از جمله حمزه اصفهانی، شوشتر به معنی خوب تر است و چون شهر شوش رو به ویرانی می‌رفت، در شش فرسنگی بنا شد که خوش ‌آب‌وهواتر و حاصلخیزتر از شوش بود و آن را شوشتر یعنی از شوش بهتر نامیدند. مستوفی در نزهت‌القلوب می‌نویسد: برخی اصل واژه شوشتر را «ششدر» احتمال می دهند . بدین دلیل که این شهر دارای شش دروازه بود. برخی دیگر آن را «شه‌شاتر» یعنی شهر شاه لقب داده‌اند. برخی از تاریخ دانان بر این باورند که نام شوشتر از واژه شوشا یا سوسا یعنی  دلپسند گرفته شده است. در پایگاه میراث فرهنگی شوشتر وجه تسمیه‌های دیگری برای شوشتر آمده‌است: 1.    شوش به معنای کنارستان، و شوشتر به معنای آن سوی کنارستان 2.    زن یزدگرد، شوشین‌دخت نام داشت، که دو شهر شوشتر و شوش را بنا نهاد 3.    شوشتر از واژهٔ «شوشدر» گرفته شده، به معنای دروازهٔ شوش 4.    برخی پیوند واژهٔ شوشتر را با «تیشتر» (الاههٔ باران، ایزدبانوی آب‌آفرین) می‌دانند . 5.    برخی بر این باورند که به دلیل این‌که یکی از طوایف «بنی عَجل» که «تستر» نام داشت این شهر را فتح نمود، این شهر به نام او موسوم گشت. یعنی شوشتر از گرفته شده از تشتر(تستر)است.