ریشه یابی واژه بـَرزَخ " : بخش دوم

برزخ آمیزه ای است  از "بَرز" و "اخو". "برز" یعنی "بلند" و در کردی هنوز به کار می رود . مثلاً « بالا بَرز » در کردی یعنی « قد بلند » و "برزخ" یعنی  جهان بلند . این نام‌گذاری به خاطر اینست که برزخ  یک مرتبه از دوزخ بالاتر است؛ هر چند در مقامی پست‌تر از بهشت‌اخو قرار دارد.   بهشت، برزخ و دوزخ؛ این سه واژه در معنی و ریشه در پیوند با همند   این هم‌سانی بیشتر در مورد "برزخ" و "دوزخ" به چشم می‌آید. اما بررسی‌های ریشه‌شناختی "بهشت" را نیز در پیوند با این همسانی می‌داند.ریشه ی  واژه‌ی "بهشت" در  فارسی میانه "وَهیشت اَخْو" بوده . "وَهیشت" آمیزه ای  است از "وه" و "ایشت". "وه" همان "بــِه" است. و "ایشت" پسوند صفت برترین (عالی) است. "ایشت" و بیشتر "ایست" گونه‌ی فرسوده‌ی išta در فارسی باستان است که پسوند سازنده‌ی صفت برترین بوده و در فارسی امروزی کاربردی ندارد. اما در انگلیسی که هم‌خانواده‌ی فارسی و از زباههای هند و اروپایی است ،این پسوند امروزه به صورتest همچنان سازنده‌ی صفت برترین است. مثلا در biggestو deepest . پس "وَهیشت" یعنی  بهترین . بخش دوم یعنی  اَخْو (axw). اخو به معنای "جهان " و یا "هستی" است پس  معنای "وهیشت اخو" بهترین جهان یا بهترین هستی است.و اما دوزخ ریشه ی این واژه "دُش اَخْو" بوده است. "دُش" به معنای بد است و کاربست آن را هنوز در واژه‌هایی چون دشمن (بد ‌اندیش یا آدم ِ بد ) ‌و دُژخیم (بد سرشت ) می بینیم . "اخو" نیز همان گونه که گفته شد به معنای جهان است و بر روی هم "دوش اخو " به معنای جهان بد است.برزخ آمیزه ای است  از "بَرز" و "اخو". "برز" یعنی "بلند" و در کردی هنوز به کار می رود . مثلاً « بالا بَرز » در کردی یعنی « قد بلند » و "برزخ" یعنی  جهان بلند . این نام‌گذاری به خاطر اینست که برزخ  یک مرتبه از دوزخ بالاتر است؛ هر چند در مقامی پست‌تر از بهشت‌اخو قرار دارد.