پادشاه در اصل پاتِشاه بوده یعنی شاه دارای تخت . پات در پهلوی تخت یا اورنگ است و کردهای فَهلوی یا فیلی هنوز به پادشاه ، پاتشاه می گویند. اما پاد در پادزهر و پاتک ( پاد تک ) به معنی ضدّ است .
پادو نیز پا + دو است . یعنی دونده با پا . کسی که به دنبال کار باید بدود .