معنی باقِـر

باقر یک نام عربی پسرانه است به معنی شکافنده . فراگیری  این نام از نام امام محمد باقر  می باشد . لقب این امام ، باقر العلوم به معنی شکافنده دانش هاست . باقر در فرهنگهای لغت: باقر. (کلمه عربی و صفت است ) شکافنده و گشاینده و وسعت دهنده . (از اقرب الموارد). شکافنده و گشاینده و فراخ کننده . (از منتهی الارب ). شکافنده و گشاینده . (ناظم الاطباء). || مرد بسیار علم . (آنندراج ) (غیاث اللغات ): هو باقر علم ؛ یعنی او وسعت دهنده ٔ علم و متبحر در علم است . (ناظم الاطباء). || مرد بسیار مال . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || اسد که چون بر شکار پیروز شود شکم او را بدرد و بشکافد. (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). شیر که اسد باشد. (از منتهی الارب ). شیربیشه . (ناظم الاطباء). شیر درنده . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || گاو. (مهذب الاسماء). ج بواقر. اسم جمع (بروایت لیث ) باقر جماعة بقر باشد با شبانانش ، مثل جامل که جماعة شتران بود باساربانان . و در جمهرة ابن درید آمده است که باقر و بقیر جمع بقر باشد.(از تاج العروس ). گروه گاوان با گاوچرانان و آن اسم جمع است . (از اقرب الموارد) . باقر و بَقیر و بَیقور و باقور و باقورة اسم جمع. (منتهی الارب ). و رجوع به بقیر و بیقور و باقور و باقورة شود. || رگی است در مآقی . (از اقرب الموارد) (تاج العروس ). رگی است در بیغوله ٔ چشم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || طائری است ابلق یا خاکسترگون یا سپید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). ج ، بَقَر. بقر (لسان العرب)البَقَرُ: اسم جنس. ابن سیده: البَقَرَةُ من الأَهلی والوحشی یکون للمذکر والمؤنث، ویقع على الذکر والأُنثى؛ قال غیره: وإِنما دخلته الهاء على أَنه واحد من جنس، والجمع البَقَراتُ. قال ابن سیده: والجمع بَقَرٌ وجمع البَقَرِ أَبْقَرُ کزَمَنٍ وأَزْمُنٍ؛ عن الهجری، وأَنشد لمقبل بن خویلد الهذلی: کأَنَّ عَرُوضَیْهِ مَحَجَّةُ أَبْقُرٍ لَهُنَّ، إِذا ما رُحْنَ فیها، مَذاعِقُ فأَما بَقَرٌ وباقِرٌ وبَقِیرٌ وبَیْقُورٌ وباقُورٌ وباقُورةٌ فأَسماء للجمع؛ زاد الأَزهری: وبَواقِر؛ عن الأَصمعی، قال: وأَنشدنی ابن أَبی طرفة:وسَکَّنْتُهُمْ بالقَوْلِ، حَتَّى کَأَنَّهُمْ بَواقِرُ جُلْحٌ أَسْکَنَتْها المَراتِعُ وأَنشد غیر الأَصمعی فی بیقور: سَلَعٌ مَّا، ومِثلُه عُشَرٌ مَّا، عائلٌ مَّا، وعالَتِ البَیْقُورا وأَنشد الجوهری للورل الطائی: لا دَرَّ دَرُّ رِجَالٍ خَابَ سَعْیُهُمُ، یَسْتَمْطِرُونَ لَدَى الأَزمَات بالعُشَرِ أَجاعِلٌ أَنْتَ بَیْقُوراً مُسَلَّعَةً، ذَرِیعَةً لک بَیْنَ اللهِ والْمَطَرِ؟ وإِنما قال ذلک لأَن العرب کانت فی الجاهلیة إِذا استسقوا جعلوا السَّلَعَةَ والعُشَرَ فی أَذناب البقر وأَشعلوا فیه النار فتضج البقر من ذلک ویمطرون.وأَهل الیمن یسمون البَقَرَ: باقُورَةً.وکتب النبی، صلى الله علیه وسلم، فی کتاب الصدقة لأَهل الیمن: فی ثلاثین باقورةً بَقَرَةٌ. اللیث: الباقر جماعة البقر مع رعاتها، والجامل جماعة الجمال مع راعیها.وکان یقال لمحمد بن علی بن الحسین بن علی الباقر، رضوان الله علیهم، لأَنه بقر العلم وعرف أَصله واستنبط فرعه وتَبقَّر فی العلم.وأَصل البقر: الشق والفتح والتوسعة. بَقَرْتُ الشیءَ بَقْراً: فتحته ووسعته.