معنی و ریشه واژه "شعرباف" :

شعربافی نام عمومی و کلی صنعتی قدیمی و متداول در یزد است که کار آن بافتن پارچه از نخ است. قدمت برخی رشته های شعربافی به بیش از هزار سال می رسد. محققین این صنعت و دستگاه های آن را اختراع زنان می دانند. شعر بافی یا پارچه بافی از مرسوم ترین پیشه ها در یزد بود؛ صنعت پارچه بافی، در بیشتر شهر های کویری ای که در مسیر جاده ابریشم واقع است از صد ها سال پیش، رایج بوده است و در این میان، یزد از نامدارترین آنهاست. این صنعت را «شعربافی» و بافنده آنرا «شعرباف » می گویند. هرچند امروزه به خاطر گسترش کارخانه های نساجی، شعربافی رو به کاهش نهاده است ولی در گذشته این صنعت، همیشه از صنایع مهم، و این طبقه، یعنی شعربافان، از طبقات محترم جامعه بودند.شعر باف از دو بخش «شعر» و «باف» تشکیل شده است. معنی بخش دوم یعنی باف، روشن است و بن ماضی  مصدر «بافتن» است؛ اما در مورد بخش نخست واژه، این پرسش مطرح است که «شعر» یعنی چه ؟اگر به واژه نامه ها یی مانند «آنندراج» و «ناظم الاطباء» مراجعه کنیم، «شعر»، به معنی موی حیوانات، به خصوص بز و در مواردی و اختصاصاً به موی سر انسان اطلاق می شود اما در شعربافی مو به کار نمی رود پس یقینا این واژه اشتباه نوشته شده یعنی با عین نوشتن آن درست نیست و شاید چیزی شبیه شارباف بوده است .