اَرسَن + گان: محل شایسته ی گِرد آمدن
صاحب فارس نامه ناصری می نویسد : برای خوشی آب و هوا آن را ارسن گان گفتند . یعنی شایسته و سزاوار محفل برای آنکه ارسن محفل و مجلس است و گان یعنی سزاوار و بعد از تصرف عربی ارسنجان گفتند.
پس ارسنگان یعنی محل شایسته ی گرد آمدن و ارسنجان شکل عربی شده ی آن است . بسیاری از نام های شهرها مُعَرَّب شده اند . ( معرَّب یعنی عربی شده ، به عربی تبدیل شده ) مانند آتورپاتگان که آذربایجان شده و زنگان که زنجان شده است .