وجه تسمیه بندر لنگه

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی بندر لنگه واژه لنگه، در فرهنگ ها به معنی تا، فرد، تک، یکتا، بی همتا، و نادر آمده است. بنا به پاره ای روایت ها، نام پیشین این شهر به دلیل وجود مروارید مرغوب و زیاد در آب های آن، شهر یا «بندر مروارید» بوده، که به مرور زمان به بندر لنگه تغییر یافته است. بعضی بر این باورند، که شهر لنگه به دلیل آبادانی، بزرگی و نفوس زیادی که داشته است، به لنگه یا لنگه دنیا سرشناس بوده و خواسته اند بگویند بندر لنگه، لنگه و همانند دنیاست. شماری نیز می گویند که لنگه همتای بندر بمبیی هندوستان می باشد و به همین جهت نام لنگه بر این بندر نهاده شده است. بعضی بر این باورند که لنگه در عربی لنجه، به معنی«بادیه نشین» و «ییلاق» است و چون آب و هوای این بندر نسبت به دیگر نقاط خلیج فارس بهتر بوده و مردم سرزمین های جنوبی خلیج فارس، تابستان را در بندر لنگه می گذرانیدند، به این محل لنجه گفته اند، سپس لنجه تبدیل به لنگه شده و واژه لنگه، فارسی شده لنجه است. بندر لنگه در روزگار هخامنشیان « گوگانا » نام داشته است. اگر «گوگانا»، بندر لنگه امروزی باشد، تاریخ بنای آن، از روزگار هخامنشیان تا کنون به بیش از 2500 سال می رسد. محمد ابراهیم کازرونی، وقایع نگار زمان محمد شاه قاجار، از این بندر، که پنج هزار خانوار داشته و بسیار آباد بوده به عنوان عروس بنادر، یاد کرده است. در روزگار کریم خان زند(1163- 1193 هـ . ق) طایفه عرب قواسمی پس از کسب اجازه از خان زند، در این شهر ساکن شدند که وجود آن ها به دلیل مهارت در دریا نوردی سبب رونق بازرگانی و آبادانی این شهر گردید.     + نوشته شده  توسط ایرانگردی-گردشگری-تور-سفر-توریسم-ایران http://iran-travel.blogfa.com/